Lecture – Srebrenica Genocide
DONEERACTIE A. DEN DOOLAARD MUSEUM IN OHRID-NOORD-MACEDONIË
Misjo Yuzmeski 1966 | 2021
R.I.P. Misjo Yuzmeski
Wie langer dan een uurtje in het idyllische stadje Ohrid verblijft, aan het gelijknamige meer, ontkomt niet aan de Nederlander A. den Doolaard, pseudoniem van Cornelis ‘Bob’ Spoelstra. In de eeuwenoude Noord-Macedonische stad staat een monument voor deze schrijver-avonturier en zelfs een museum op een bijzonder centraal gelegen plek. Of eigenlijk een herdenkingskamer met foto’s en tientallen boeken in bijna evenveel talen.
In de eerste decennia na de oorlog genoot Den Doolaard, die vijfentwintig jaar geleden in Hoenderloo overleed, ook in Nederland grote bekendheid. Door zijn werk als omroeper voor Radio Oranje, de verzetszender uit Londen, maar ook door de romans die hij schreef tijdens zijn omzwervingen over de wereld in de jaren voor de oorlog. Een bijzonder populaire roman, Herberg met het hoefijzer (een dunnetje) speelt zich af in Albanië. Een andere hit, Bruiloft der zeven zigeuners (ook geen baksteen) speelt zich net over de grens van dat land af, in Ohrid.
Read article
INSIDE THE MACEDONIAN FAKE-NEWS COMPLEX
by Samanth Subramanian | photographs by Guy Martin | © 2020 WIRED
The Macedonian Teens Who Mastered Fake News
RELATED STORIES
THE FIRST ARTICLE about Donald Trump that Boris ever published described how, during a campaign rally in North Carolina, the candidate slapped a man in the audience for disagreeing with him. This never happened, of course. Boris had found the article somewhere online, and he needed to feed his website, Daily Interesting Things, so he appropriated the text, down to its last misbegotten comma. He posted the link on Facebook, seeding it within various groups devoted to American politics; to his astonishment, it was shared around 800 times. That month—February 2016—Boris made more than $150 off the Google ads on his website. Considering this to be the best possible use of his time, he stopped going to high school.
Boris isn’t his real name. He prefers the anonymity because he doesn’t want to break ranks with the other people in his town of Veles, in the Balkan nation of Macedonia. Nobody here wants to dwell on Trump anymore. Veles has the feel of a small community clamming up out of a suspicion that it’s being talked about for all the wrong reasons.
In the final weeks of the US presidential election, Veles attained a weird infamy in the most powerful nation on earth; stories in The Guardian and on BuzzFeed revealed that the Macedonian town of 55,000 was the registered home of at least 100 pro-Trump websites, many of them filled with sensationalist, utterly fake news. (The imminent criminal indictment of Hillary Clinton was a popular theme; another was the pope’s approval of Trump.) The sites’ ample traffic was rewarded handsomely by automated advertising engines, like Google’s AdSense. An article in The New Yorker described how President Barack Obama himself spent a day in the final week of the campaign talking “almost obsessively” about Veles and its “digital gold rush.”
- Secret Facebook Groups Are the Trump Era’s Worst, Best Echo ChamberBY EMILY DREYFUSS
- The Bittersweet Sweepstakes to Build an AI That Destroys Fake NewsBY CADE METZ
- Meet the Ad Companies Ditching Breitbart and Fake NewsBY DAVEY ALBA
Within Veles itself, the young entrepreneurs behind these websites became subjects of tantalizing intrigue. Between August and November, Boris earned nearly $16,000 off his two pro-Trump websites. The average monthly salary in Macedonia is $371.
https://www.wired.com/video/inside-the-fake-news-factory-of-macedonia
Boris is 18 years old, a lean, slouching youth with gray eyes, hair mowed close to his skull, and the rudiments of a beard. When he isn’t smoking a cigarette, he’s lighting one. He listens to a lot of gangsta rap: the Notorious B.I.G., Puff Daddy, Wu-Tang Clan; after watching Notorious, the 2009 biopic of B.I.G., he decided he would like to visit Brooklyn, a New York City borough he imagines overrun more by gangsters than hipsters. He is an affable raconteur, with a droll sense of humor and a clear-eyed view of himself and his town. Someday he wants to leave Veles, because of how little there is to do. You can live with your parents and have them pay for your evenings in a bar, or you can bus tables in a café. If you’re a gym rat, you might work security. A few factories on the outskirts of town still offer regular employment, but nothing lavish. “We can’t make money here with a real job,” Boris says. “This Google AdSense work is not a real job.”
At best, Boris’ English is halting and fractured—certainly not good enough to turn out five to 10 articles about Trump and Clinton every day for weeks on end. Fortunately for him, the election summoned forth the energies of countless alt-right websites in the US, which manufactured white-label falsehoods disguised as news on an industrial scale. Across the spectrum of right-wing media—from Trump’s own concise lies on Twitter to the organized prevarication of Breitbart News and NationalReport.net—ideology beat back the truth. What Veles produced, though, was something more extreme still: an enterprise of cool, pure amorality, free not only of ideology but of any concern or feeling about the substance of the election. These Macedonians on Facebook didn’t care if Trump won or lost the White House. They only wanted pocket money to pay for things—a car, watches, better cell phones, more drinks at the bar. This is the arrhythmic, disturbing heart of the affair: that the internet made it so simple for these young men to finance their material whims and that their actions helped deliver such momentous consequences.
‘We horen er eindelijk bij in Europa’
EK-poule Oranje compleet met debuterend Noord-Macedonië –
Het nationale voetbalteam van Noord-Macedonië schreef vanavond historie. Voor het eerst in de geschiedenis plaatste de ploeg zich voor het EK. En daarmee kent Nederland ook de derde tegenstander op het toernooi, want Noord-Macedonië komt bij Oranje in de poule. Met het al eerder geplaatste Oostenrijk en Oekraïne is de poule nu compleet.
NOS-Verslaggever Vlado Veljanoski is geboren en getogen in Noord-Macedonië. In Langs de Lijn En Omstreken noemt hij de prestatie van de ploeg wondermooi. “Ik kreeg een appje van mijn schoonmoeder. Zij zit al maanden opgesloten door corona, maar ze veerde helemaal op. En mijn zwager zei: ‘We horen er eindelijk bij in Europa’.”
Belangrijkste sportprestatie ooit
Noord-Macedonië plaatste zich door Georgië te verslaan met 1-0. Het doelpunt werd gemaakt door de 37-jarige Goran Pandev, spits van Genoa in de Serie A en de grote man van de ploeg. “Hij was al een grootheid in het land, maar ik denk dat er nu in de hoofdstad Skopje wel een standbeeld van hem komt. Dit is heel bijzonder voor het land, misschien wel de belangrijkste sportprestatie ooit.”
De vraag is natuurlijk wat voor shirtje Veljanoski aantrekt als Noord-Macedonië en Oranje elkaar treffen op het EK. “Daar ga ik geen uitspraken over doen. Maar vanavond slaap ik een Macedonische pyjama.”
Hallo Macedonië
“Een verblijf in Joegoslavië,
en zeker een lang verblijf,
is een kaleidoscoop van aangename en onaangename verrassingen,
zoals trouwens het mensenleven zelf.”
Macedonië. De naam van deze jonge Balkannatie klinkt ons bijna mythisch in de oren, toch? Niemand minder dan Alexander de Grote schijnt er vandaan te komen, al scheiden zich daar vandaag de dag de Griekse en Zuid-Slavische geesten. “Hoe komt men daar nou zo verzeild,” vraagt men mij met lichte ontzetting in de ogen, “en vooral nu, met Corona enzo?” Door A. den Doolaard, antwoord ik dan. Wat? Wie? Want wie was ook weer A. den Doolaard, die roemruchte, rondzwervende journalist/chroniqueur uit de vorige eeuw?
Voormalig enfant terrible der Nederlandse literatuur.
Op een druilerige novemberdag flaneer ik nieuwsgierig door het pittoreske Ohrid, gelegen aan de oevers van het diepste meer in Europa. Aan de horizon gloort een Albanees berglandschap. Een tweesprong doemt voor mij op. De weg voert langs een veertiende-eeuws kapelletje en dan naar beide zijden verontrustend stijl omhoog over kinderkopjes, richting het middeleeuwse stadscentrum.
Onrustig kijk ik om mij heen. Had ik niet toevallig net een kekke herberg over het hoofd gezien? Zo eentje, waar ik mijn plan om in de uren die volgen mij vooral in historische overleveringen te verdiepen en de bijbehorende bouwwerken te bezichtigen, nog eens bij een stevig glas bier en een neut lokale pruimenjenever (rakije), in alle rust kan overdenken? Eerder, in de nazomer, was ik al eens hier beland. Maar toen ietwat gehaast, slechts op doorreis in gezelschap van een kennis, vanuit Pristina, Kosovo komend. Via de Macedonische hoofdstad Skopje en op weg naar Dürres aan de Albanese kust. Daar wachtte een reeds geboekte veerboot naar Bari, in de door mij zo geliefde Italiaanse provincie Puglia.
Ineens stond ik als aan de grond genageld. Achter de ramen van dat onooglijke winkeltje, het stond er toch echt:
Foto’s: A. Den Doolaard Museum – Ohrid; Noord-Macedonië
Ederlezi
The song owes its name from Ederlezi, which is a Spring festival, celebrating the return of springtime especially by Romani people in the Balkans, and elsewhere around the world. Ederlezi is the Romani name for the Bulgarian, Macedonian, Albanian and Serbian Feast of Saint George. It is celebrated on 6 May [O.S. 23 April] (occurring approximately 40 days after the spring equinox). The various Balkan spellings (Herdeljez, Erdelezi) are variants of the Turkish Hıdırellez, a holiday signaling the beginning of spring, occurring on the same day.